luns, 24 de marzo de 2008

A orixe da simetría


No avión, zumbidos ácidos pero controlados polo seu peso e dimensión. Coa cobertura propia dunha manta véxome envolta no motor xigantesco. E no medio de tanta vitriedade diseccionada polo meu oído aparecen estes poemas.

Aí atopei a simetría dos cadros cain-abelianos de Jose do vrau que nos coñecimos e tódalas pedras e tódalas intencións do asasino.

María Salvador botou un fiíño a voar dende a súa fiestra á miña ó ler o libro colectivo Transgeneración 1.0. invitándome a Oniria. Eu que só vivía nas páxinas da capa do rei dos soños, non vin opción máis axeitada na chegada do inverno.

Qué pasada estas,estes poetas tan noviñ@s coa decisión afiada e a voz intacta.

Outros recitados por ela mesma en:
Ciclo Radiografía e no seu myspace.
Letriñas e moito dela:
no seu blog e web.
Reseñada por Elena Medel en Poesía digital

martes, 18 de marzo de 2008

x



Sei que as miñas frases son primarias, escribo con demasiado amor por elas e ese amor compensa as faltas, pero demasiado amor perxudica o traballo. Isto non é un libro porque non se escribe así. ¿O que escribo é un único clímax? Os meus días son un único clímax; vivo á marxe.
Clarice Lispector